- runcator
- runcātor, ōris, m. [id.], a weeder, Col. 2, 12, 1; 11, 3, 19.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
eschardonneur — Eschardonneur, m. acut. Celuy qui arrache les chardons d emmy un bled ou autre chose, Carduorum euulsor, Runcator. Eschardonneuse, f. penac. Carduorum runcatrix. voyez Eschardonneur … Thresor de la langue françoyse
sarcleur — ou bineur, Sartor, vel Sarcitor, Runcator … Thresor de la langue françoyse